Παρασκευή 2 Μαΐου 2014

Pride and Prejudice (1995)-Krouela's view (Part 2)



Allo,allo
    Τι μου κάνετε blogφιλαράκια μου; ΚΑΛΟ ΜΗΝΑΑΑΑΑ!!!! Τον πιάσατε τον Μάη; Πώς περάσατε; Ελπίζω αυτός ο μήνας να είναι καλύτερος από τον προηγούμενο γιατί η αλήθεια είναι ότι η έκλειψη στο τέλος του μήνα μας τάραξε.
     Εγώ γέλασα με τη ψυχή μου πάντως. Μου είπαν κάτι φίλοι πάμε να ψήσουμε, άκουσα φαγητό και είπα οκ. Έλα όμως που δεν είχαν αποφασίσει που. Και οδηγούσαν για να βρεθούμε έξω από γνωστή αλυσίδα σούπερ-μάρκετ και ήμουν με βλέμμα γεμάτο απορία «Εδώ θα ψήσουμε;;;; Επιτρέπεται;; Κι αν μας πιάσουν;;; Αλλά από την άλλη που να πάμε να ψήσουμε σε κανά δάσος να μας κυνηγούν για φωτιά;». Τελικά δεν μου έλεγε κανένας μέχρι να φτάσουμε στο σούπερ-μάρκετ ότι θα πάμε στο σπίτι του Β. στο χωριό του. Εκεί ψιλοησύχασα αλλά είχα και στο μυαλό μου να μαζέψω και λουλούδια λόγω ημέρας, όμως τίποτα κάτι χρωματιστά που βρήκαμε είχαν ζωύφια πάνω τους και μετά δεν έβρισκα ανθοπωλείο… αχαχααχαχαχαχαχα.
    Τέσπα, σήμερα είναι η συνέχεια της πολυαγαπημένη μου ταινίας Περηφάνια και προκατάληψη. Αυτός ο κος Ντάρσι τελικά μας έχει τρελάνει. Αυτό που ήθελε τουλάχιστον ήταν να αλλάξει την κακή άποψη που είχε γι’ αυτόν η δίδα Λίζα Μπένετ. Δεν άντεχε στη σκέψη ότι η γυναίκα την οποία αγαπούσε τον θεωρούσε περήφανο, επηρμένο, αλαζόνα, εγωιστή και ότι ήταν ο τελευταίος άντρας που θα μπορούσε ποτέ να παντρευτεί μιας και τον θεωρούσε υπεύθυνο για τη δυστυχία της αδελφής της Τζέιν και φυσικά για τα βάσανα του κου Ουίκαμ (ένας απατεώνας και παλιός γνώριμος του κου Ντάρσι, που μπορούμε να πούμε ότι βρήκε την τιμωρία του για όσα είχε κάνει). Όλα αυτά τον τρέλαιναν και θα έκανε τα πάντα στο 2ο μέρος για να κερδίσει τουλάχιστον την καλή της άποψη.
      Το λάθος του κου Ντάρσι όσον αφορά την εξομολόγηση του έρωτά του ήταν ότι αντί να εκφράσει απλά και μόνο αυτό που αισθάνεται, έκανε λόγο και για τους ενδοιασμούς του και ότι αυτή του η απόφαση ερχόταν σε αντίθεση με κάθε λογική αντίρρηση που μπορεί να έφερναν οι φίλοι και η οικογένειά του. Και φυσικά το ότι δεν κράτησε κρυφή την άποψή του για την οικογένειά της, την οποία θεωρεί πολύ κατώτερη κοινωνικά, αν και αυτό δεν τον ενδιέφερε γιατί την αγαπά και τη θαυμάζει.  Όλα αυτά όπως είναι φυσικό πλήγωσαν την δίδα Ελίζαμπεθ.
       Οι δύο μεγάλες αδελφές, η Τζέιν και η Λίζα ήθελαν να παντρευτούν από έρωτα κι αγάπη, αν και γνώριζαν ότι για να παντρευτούν στηρίζονται στα θέλγητρά τους. Η Λίζα όμως πίστευε ότι μόνο ο βαθύτερος έρωτας θα την έκανε να παντρευτεί. Λέτε να ερωτεύτηκε το Πέμπερλι; Τι είναι τώρα αυτό θα μου πείτε; Είναι ένα υπέροχο υποστατικό της οικογενείας Ντάρσι που αν το δείτε και σεις είμαι σίγουρη ότι θα το ερωτευτείτε. Εκεί διαδραματίζεται μια από τις πιο ωραίες σκηνές της ταινίας(πόσο μου αρέσει να τη μιμούμαι….σε κλειστό κύκλο…αφεντικό τώρα που το σκέφτομαι στο έχω δείξει ποτέ; Απορώ γιατί μου μιλάς ακόμα!!).
      Picture this…φανταστείτε τον κο Ντάρσι βρεγμένο γιατί μόλις έκανε μια βουτιά στη λίμνη-είχε ζέστη βρε αδελφέ και ήθελε δροσιά, άσχετα κι αν η λιμνούλα ήτο λιγουλάκι βρώμικη- και την ξέγνοιαστη Λίζα να βολτάρει στο υποστατικό έχοντας τη σιγουριά ότι δεν πρόκειται να εμφανιστεί κανένας γνωστός. Και τσουπ σκάει μύτη ο κος Ντάρσι….αχ…ακολουθεί αμηχανία κάποια τυπικά ερωτήματα της εποχής τι κάνεις; Η οικογένεια καλά; (όχι με αυτό τον λαϊκό τρόπο, με πιο ευγενικό εννοείται) Κι αποχωρεί λόγω ελλιπούς ενδυμασίας. Αμέσως η Λίζα θέλει να φύγουν από εκεί(ααα είναι με τους θείους της εκεί) αλλά στο παρά 1 τους προλαβαίνει ο κος Ντάρσι ενδεδυμένος ευπρεπώς αυτή τη φορά και δείχνει έναν εντελώς άλλο εαυτό από αυτό που είχαμε συνηθίσει. Πέρα από ευγενικό, κοινωνικό, ενδιαφέρθηκε για τους επισκέπτες του υποστατικού του, ξαφνιάζοντας θετικά τον έρωτα της ζωής του.
    Από κει και πέρα αρχίζει η μεταστροφή του στον απόλυτο …(ψάχνω λέξη…)-όχι ο απόλυτος είναι ο Σάκης-. Αρχίζει η μεταστροφή του σε έναν άντρα που θα μπορούσε άνετα να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση…Και στους τρόπους και στον χαρακτήρα. Αφήστε που χρειάστηκαν 309 λεπτά….διαβάστε 309 ολόκληρα λεπτά για να τον δούμε να χαμογελάει…το για ποιο λόγο δεν θα σας το πω…να το δείτε.
     Δεν έχω κάνει λόγο σχεδόν καθόλου για την οικογένεια Μπένετ. Με την ήρεμη και καθόλου εκνευριστική μητέρα, που αν την είχα εγώ για μητέρα θα την σκότωνα…τουλάχιστον. Πώς ο πατέρας Μπένετ ένας ήρεμος άνθρωπος έμπλεξε μαζί της ένα θεός ξέρει. Και από αυτούς τους δύο γονείς βγήκαν 5 εντελώς διαφορετικές κόρες. Η όμορφη για κάποιους και ξανθιά Τζέιν, η έξυπνη και γεμάτη προκατάληψη Ελίζαμπεθ, η χαμηλών τόνων και θεούσα αν μου επιτρέπετε Μαίρη και οι τσαούσες Λίντια και Κίτυ. Αυτές οι δύο οι τελευταίες και κυρίως η Λίντια θα βάλουν με την συμπεριφορά τους σε μεγάλους μπελάδες αλλά και παρεξηγήσεις την οικογένεια Μπένετ, αφού το σκάει με …έναν!
    Αχαχαχαχ τι αγαπημένη ταινία. Μα καλά πόσο μα πόσο περίεργοι ήταν οι χοροί εκείνη την εποχή. Μα καλά δεν μπερδευόντουσαν με τα βήματα; Απορώ πως κάθε μέρα η μπούκλα ήταν ακλόνητη στη θέση της. Απορώ πως συμβιώνουν τόσες γυναίκες μαζί στο ίδιο σπίτι άσχετα κι αν είναι οικογένεια, εδώ εγώ με τη μαμά που μένουμε τα δυό μας πλακωνόμαστε σχεδόν κάθε μέρα εκεί με 6, χαμός θα γίνεται. Θα μου πείτε ταινία είναι αλλά επειδή την αγαπάω γι’ αυτό και τη ζω(χα!). Ακόμα αναρωτιέμαι αν θα μπορούσα να ζήσω εκείνη την εποχή και να είμαι τόσο προσκολλημένη στους τύπους κι άμα θέλω να βρίσω γιατί είμαι άνθρωπος να πρέπει να το κάνω με το σεις και με το σας. Και φυσικά όσο κι αν την αγαπώ έχει και τα λαθάκια της σκηνοθετικά κυρίως, αλλά θα αντισταθώ δεν θα σας τα μαρτυρήσω.
   Ουφ, ήθελα τόσα πολλά την προηγούμενη φορά να γράψω και δεν τα σημείωσα με αποτέλεσμα τώρα να έχω κολλήσει και να μην θυμάμαι τι άλλο ήθελα να σας πω. Αν τα θυμηθώ μπορεί κάποια στιγμή να ακολουθήσει και part 3. Αλλά κλείνοντας όπως σε κάθε post δεν θα μπορούσα παρά να βγάλουμε την κεντρική ιδέα της ταινίας και να περάσουμε και το μηνυματάκι μας.
     Γι’ αυτό λοιπόν μην κρίνετε ποτέ κάποιον από το πώς φαίνεται να είναι, περιμένετε να τον γνωρίσετε γιατί μπορεί να είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Άλλο το φαίνεσθαι κι άλλο το είναι. Γιατί η εξωτερική εμφάνιση μπορεί να μας παραπλανήσει και να μας οδηγήσει σε λάθος επιλογές. Εγώ δυστυχώς ή ευτυχώς λόγω καλοσύνης (αφεντικό μην βήχεις… νεράκι!) βλέπω το καλό στους άλλους και την πατώ, πέφτω θύμα της διπροσωπίας των άλλων και πληγώνομαι μετά, αλλά γίνομαι και πιο σκληρή κι επιφυλακτική, γιατί έχω τσακωθεί με το ένστικτό μου, μάλλον και με το ένστικτό μου και δεν μου τα λέει καλά. Φιλιά!!!!!!!!!!!!!!!!
                                                                             Xoxo,Κρουέλα.


7 σχόλια:

  1. Πόσο δίκιο έχεις σχετικά με τους χαρακτήρες και για το τι είναι ο καθένας...Τη πεθύμησα τη ταινία...θα με κάνεις να τη ξαναδώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος3/5/14 00:08

      Απορώ πως δεν την έχεις δει ακόμα. Χαίρομαι που συμφωνείς με αυτά που έγραψα και βουρ...βάλε να δεις την ταινία...προλαβαίνεις και το ξημέρωμα...χααχααχα καλό σκ!!!
      Xoxo,Κρουέλα.

      Διαγραφή
  2. πιστεύω ότι έκανες την καλυτερη κριτική!!!... Μας άρεσε τόσο πολύ που ο Ντάρσυ... έγινε ο αγαπημένος της μητέρας μου!!!... Τα κορίτσια... κι ο Ντάρσυ!!!!!!...
    τέλεια ταινια... άψογοι οι πρωταγωνιστές... την είδαμε και θα την ξαναδούμε και πάλι και πάλι....
    και... ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!!! με ωραίες ταινίες!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος3/5/14 15:53

    Πόσο σε ευχαριστώ για αυτά που έγραψες και πόσο χαίρομαι που σας άρεσε η ταινία και φυσικά που θα την ξαναδείτε. Στη μητέρα σου πες ότι υπάρχει ήδη ανταγνωισμός για τον κο Ντάρσι...μην σου πω ότι θα χυθεί αίμα...χααχαχα...!!!Καλό μήνα να έχουμε και ελπίζω να σου αρέσουν και οι άλλες για τις οποίες θα γράψω!!!ΦΙΛΙΑ...
    Xoxo,Κρουέλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος12/5/14 01:42

    Δεν θα ξεχάσω την πρώτη φορά που μου την έδωσες να τη δω ( πω πω... πως πέρασαν τα χρόνια ...σαν χθες το θυμαμαι.. πφφ τεσπα) κ φυσικά- αυτόματα -έγινε κ η δικιά μου αγαπημένη ταινία... την είχα κρατήσει εννοειται να τη δω κ την επομένη μέρα... κ πόσες φορες μαζί εκτοτε.... να παίρνουμε γερές δόσεις ρομαντισμού...Η σκήνη στο Πέμπερλι.. στη λίμνη...φυσικά απο τις αγαπημένες...( βέβαια κ ποσες άλλες) Η ταινία του 2005 δεν τρελάθηκα- συγγνωμη Keira Knightley - ίσως φταίει το γεγονός, που ειχα δει πρώτα αυτη - με τον Λατρεμένο - Υπέροχο Colin Firth... αχ αχ αχ. . που βασίζεται , κατα τη γνώμη μ , πιο πιστά στο βιβλίο.. Αυτά... Φιλούμπες ...Olive :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος12/5/14 11:45

      Πόσο χαίρομαι που αγαπάς αυτή την ταινία όσο κι εγώ, το ήξερα ότι θα σου άρεσε γι' αυτό και σου την έδωσα(άσχετα κι αν άργησες να μου την δώσεις). Ξέρω άλλωστε πόσο αγαπάς τον Colin Firth...(πόσες και πόσες φορές έχεις το ημερολόγιο της Bridget; έχω χάσει το μέτρημα!!!!!)...Εννοείται ότι αυτή του 2005 δεν έχει καμία μα καμία σχέση...Άντε με το καλό να την ξαναδούμε και μαζί!!!! Φιλούμπες και....μπιζού, μπιζού!!!!(θυμάσαι που βλέπαμε την ταινία στην Ιωάννα και ξαφνικά εκεί που έκανα την Λίζα χτύπησε η πόρτα και ήταν ο....παίδαρος, ο εραστής των Δυτικών προαστίων;;;;χαχααχαχαχαχαχαχαχαχα)
      Xoxo, Κρουέλα.

      Διαγραφή
  5. Φυσικά και είδα την ταινία και λάτρεψα αυτό το "διπρόσωπο", μυστήριο αλλά τόσο ερωτικό πλάσμα που λέγεται κ.Ντάρσυ. Ντράπηκα που δεν την είχα δει τόσο καιρό. Πραγματικά με την τόσο εύστοχη και περιγραφική κριτική σου ήταν σαν να "έμπαινα" πάλι στη ταινία. Μπορεί εν τέλει εργασία να μην γίνει (λόγω ανωτέρας βίας για να μην πω τίποτα άλλο) αλλά σίγουρα κερδισμένη βγήκα!
    Καλή συνέχεια!
    χχ

    ΑπάντησηΔιαγραφή